Δυνάμει της υπ’ αρίθμ. 4333/2025 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δικαιώνεται ένας συμβασιούχος – εργαζόμενος ο οποίος απασχολούνταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για την κάλυψη των αναγκών του Δήμου Βέλου – Βόχας με την ειδικότητα ΔΕ Χειριστών Μηχανημάτων Έργου.
Ο συμβασιούχος – εργαζόμενος είχε προσληφθεί δυνάμει συμβάσεων ορισμένου χρόνου και συνέχισε να απασχολείται μετά τη τυπική λήξη των συμβάσεων του δυνάμει προσωρινής διαταγής της Προέδρου του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών δυνάμει της υπ’ αρίθμ. 4333/2025 απόφασής του, πιθανολογώντας ότι οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου οι οποίες συνέδεαν τον εργαζόμενο με το Δήμο αποτελούσαν στην πραγματικότητα μια ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου, δέχθηκε το αίτημα του εργαζομένου, υποχρεώνοντας το Δήμο Βέλου Βόχας να απασχολεί τον αιτούντα, υπό την ειδικότητά του από την τελευταία ημέρα απασχόλησης του και εφεξής, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της κύριας αγωγής του, καταβάλλοντας τις νόμιμες αποδοχές ανά μήνα ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, με απειλή χρηματικής ποινής ύψους τριακοσίων (300,00) ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσής του με την παρούσα απόφαση.
