https://www.epoli.gr/simantiki_dikastiki_apofasi_toys_symbasioyxoys-a-176812.html
Με την προσφάτως δημοσιευθείσα υπ’ αριθμ. 4663/2023 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε 23 συμβασιούχους – εργαζόμενους οι οποίοι απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με διάφορες ειδικότητες στο Δήμο Κρωπίας.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών δέχθηκε το αίτημα των εργαζομένων – συμβασιούχων, υποχρεώνοντας το Δήμο Κρωπίας να αποδέχεται προσωρινά τις υπηρεσίες των αιτούντων έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής τους απειλώντας χρηματική ποινή, ύψους εκατό (100) ευρώ, για κάθε παραβίαση της ανωτέρω διάταξης.
Όπως παρουσιάζει σήμερα, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, το epoli.gr η ιδιαιτερότητα αυτής της απόφασης είναι ότι στο σκεπτικό της αναγνωρίζει την υποχρέωση του Έλληνα Δικαστή να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αναφερόμενο στην προσφάτως δημοσιευθείσα απόφαση του Δ.Ε.Ε. της 11ης Φεβρουάριου 2021 στην υπόθεση με τα στοιχεία C‑760/18 Μ.Β. κ.λπ. κατά Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) «Δήμος Αγίου Νικολάου» η οποία αφορά σε συμβασιούχους – παρατασιούχους οι οποίοι εργάστηκαν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον τομέα καθαριότητας του Δήμου Αγίου Νικολάου Κρήτης, αναφέρει επί λέξει: «Αξίζει να σημειωθεί ότι δυνάμει της υπ’ αριθμ. 16/2013 απόφασης της Πλήρους Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αναγνωρίζεται η υποχρέωση συμμόρφωσης στην απόφαση του Δικαστηρίου της Ένωσης και συγκεκριμένα: «[…] Η απόφαση του Δικαστηρίου της Ένωσης αναφορικά με τα προδικαστικά ερωτήματα είναι εξ άλλου δεσμευτική τόσο για το εθνικό δικαστήριο που υπέβαλε το σχετικό ερώτημα, όσο και για όλα τα εθνικά δικαστήρια που τυχόν θα δικάσουν στη συνέχεια την ίδια υπόθεση. Η δεσμευτικότητα της απόφασης αυτής δεν προβλέπεται ως συνέπεια ρητά στη Συνθήκη της Ένωσης, είναι όμως αναμφίβολη, αφού μόνον έτσι εξυπηρετείται ο σκοπός της ενιαίας και ομοιόμορφης εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου, για τις ανάγκες της οποίας επιτρέπεται και νέα παραπομπή του ζητήματος στο Δικαστήριο της Ένωσης, αν το εθνικό δικαστήριο κρίνει ότι αντιμετωπίζει δυσχέρειες κατανόησης ή εφαρμογής της απόφασης που εκδόθηκε ήδη σε προηγούμενο προδικαστικό ερώτημα ή όταν υποβάλλεται στο Δικαστήριο νέο νομικό ζήτημα ή νέα στοιχεία, ικανά να το οδηγήσουν σε διαφορετική απάντηση σε ερώτημα που ήδη υποβλήθηκε (ΔΕΚ 11.6.1987, Pretore di Salo, 14/1986, σκέψη 12, Συλλ 1987.2545). Συνεπώς η άρνηση ή η παράλειψη του εθνικού δικαστηρίου να κρίνει την εκκρεμή σ’ αυτό υπόθεση με βάση την ερμηνεία, που δόθηκε στο ενωσιακό δίκαιο από το Δικαστήριο της Ένωσης, συνιστά παράβαση του δικαίου αυτού, η οποία στην Ελλάδα ελέγχεται αναιρετικά με λόγο από τον αριθμό 1 των άρθρ. 559 ή 560 ΚΠολΔ. ….Η ίδια παράβαση συντελείται ακόμα και όταν το εθνικό δικαστήριο δεν εφαρμόζει μεν ευθέως το δίκαιο της Ένωσης, αλλά ρυθμίσεις του εσωτερικού δικαίου, που ενσωματώνουν αντίστοιχες ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου, τις οποίες όμως και πάλι παραβιάζει, αν τελικά ερμηνεύει τις εσωτερικές ρυθμίσεις κατά τρόπο αντίθετο προς την ερμηνεία προηγουμένως των ενωσιακών ρυθμίσεων από το Δικαστήριο της Ένωσης. Ειδικότερα κατά την έννοια του άρθρ. 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ, παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που ιδρύει τον προβλεπόμενο από τη διάταξη αυτή λόγο αναίρεσης, υπάρχει όταν ο κανόνας δικαίου είτε ερμηνεύτηκε εσφαλμένα, δηλαδή το δικαστήριο της ουσίας προσέδωσε σ’ αυτόν έννοια διαφορετική από την αληθινή, είτε δεν εφαρμόσθηκε, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του, είτε εφαρμόσθηκε, ενώ αυτές δεν συνέτρεχαν ή εφαρμόσθηκε εσφαλμένα (ΟλΑΠ 4/2005, 7/2006). […]».
Επίσης, η ίδια απόφαση απέρριψε τη σχετική ένσταση παθητικής νομιμοποίησης του Δήμου Κρωπίας ως προς πέντε εκ των αιτούντων – εργαζομένων οι οποίοι είχαν προσληφθεί στο Δήμο, στα πλαίσια του «Προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας» του ΟΑΕΔ με το εξής σκεπτικό: «Στην περίπτωσή τους, η παροχή της εργασίας τους γινόταν στα πλαίσια των υπηρεσιών του καθ’ ου για την κάλυψη μόνιμης κενής οργανικής θέσης δημοσίων υπαλλήλων και παγίων και διαρκών αναγκών του. Ο ΟΑΕΔ λειτουργούσε ως παρένθετο πρόσωπο, καθώς η πραγματική σχέση εργασίας τους αναπτυσσόταν με το Δήμο. Καθ’ όλο δε το χρονικό διάστημα χρησιμοποιούσανε τα εργαλεία, τα οικοδομικά υλικά, τις σκούπες και τα οχήματα του καθ’ ου και δεχόντουσαν εντολές και οδηγίες από τους προϊσταμένους των τμημάτων και τους Διευθυντές και λοιπούς νόμιμους εκπροσώπους του. Σε καμία περίπτωση ο ΟΑΕΔ μέσω των προσώπων που τον εκπροσωπούν δεν αναμειγνυόταν στον καθορισμό και τον έλεγχο της εργασίας τους. Συνεπώς, δεδομένου ότι οπωσδήποτε μεταξύ αυτών και του καθ’ ου υπήρχε «σχέση» εργασίας ορισμένου χρόνου στη σχέση αυτή βρίσκει εφαρμογή η Οδηγία 1999/70/ΕΚ και οι διατάξεις που την ενσωματώνουν στην ελληνική νομοθεσία, ανεξαρτήτως του αν στο έγγραφο της σύμβασής τους αναφέρεται ο ΟΑΕΔ. Όπως, δηλαδή, προκύπτει από τα ανωτέρω από το σύνολο των εγγράφων και στοιχείων που προσκομίζουνε και επικαλούνται καθώς και από τη μαρτυρική κατάθεση, εργαστήκανε εξ αρχής σε τόπο, χρόνο και τόπο που ελεγχόταν από τους εκπροσώπους του καθ’ ου. Κατά συνέπεια ο ΟΑΕΔ παρεμβάλλεται ως απλός «αχυράνθρωπος» στη μεταξύ τους σχέση με το Δήμο, έχει επομένως μόνο διαχειριστικό ρόλο και δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικός εργοδότης τους, αφού η πραγματική «σχέση εργασίας» τους (που είναι και κρίσιμη με βάση το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, ανεξαρτήτως μάλιστα του κύρους της) υπάρχει με το καθ’ ου. Γίνεται σαφές λοιπόν πως πραγματικός τους εργοδότης είναι ο Δήμος, καθώς αυτός αποτελεί τον φορέα απασχόλησης τους, τον πραγματικό δηλαδή αποδέκτη της εργασίας τους, δικές του ανάγκες καλύπτανε και μεταξύ τους υπήρχε σχέση εργασίας, κατά την έννοια της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ και των διατάξεων που την ενσωματώνουν στην εσωτερική μας έννομη τάξη.».
«Είναι μια σημαντική δικαστική απόφαση η οποία, πέραν του γεγονότος ότι διασφαλίζει επί μεγάλο χρονικό διάστημα την αξιοπρεπή εργασία των εργαζομένων και την κάλυψη βιοτικών αναγκών τους και των οικογενειών τους, για πρώτη φορά μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΔΕΕ της 11ης Φεβρουάριου 2021 στην υπόθεση με τα στοιχεία C‑760/18 Μ.Β. κ.λπ. κατά Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) «Δήμος Αγίου Νικολάου» αναφέρεται στην υποχρέωση του Έλληνα Δικαστή για να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ένωσης προκειμένου να μην παραβιαστεί το δίκαιο της Ε.Ε.»
